Dag 17 - 4 augustus

Vandaag staat het Tsitsikamma National Park op het programma, dit ligt zo'n 230 kilometer van Addo vandaan, dus er kan op het gemak ontbeten worden. We kijken naar buiten en trekken enthousiast korte broeken aan, maar eventjes later wordt het toch wel weer een stuk kouder. Het weer lijkt hier sterk op Nederland, gigantische temperatuurverschillen in een paar uur tijd. In de verte zien we hele stukken blauwe lucht en we rijden richting dit mooie weer.

We mogen pas om drie uur ons huis in vandaag, dus we willen eerst naar de Suspension Bridge toe. Deze brug bevindt zich in het Tsitsikamma National Park. Tsitsikamma betekent in Khoi-San 'plaats van veel water'. Het regent hier heel vaak vooral in Augustus, daarom is dit park dicht bebost en er is altijd een stormachtige zee. De Suspension Bridge is een lange, wiebelende touwbrug met houten planken, die over de Storms River Mouth is gespannen.
Het is heel mooi weer geworden als we bij de brug aankomen, de route om naar de brug te lopen staat goed aangegeven en is mooi aangelegd met houtenvlonders, zo af en toe moet er wel flink geklommen worden, maar het is goed te doen.

Aan de andere kant van de brug kun je een klim maken naar het View Point, ik had al gelezen dat dit een erg steil pad was, dus ik bedank hiervoor en blijf beneden lekker in het zonnetje zitten. De mannen gaan met z'n drieën aan de klim beginnen, maar halverwege hebben de jongens John gedropt, het blijkt dat ook bij hem de jaren gaan tellen en niet alles meer haalbaar is, maar hij maakt toch nog een mooie panoramafoto vanaf het punt wat hij bereikt heeft. Ricardo loopt alsof er niets aan de hand is met zijn lange stelten naar boven, en Dave maakt een foto van hoe steil het pad was, ze moesten zelfs op handen en voeten naar boven het laatste stuk. Gauw naar beneden en weer naar de auto, het weer verandert ineens, het trekt helemaal dicht en we rijden zowat in de wolken.

We willen nog wat eten halen voor vanavond voordat we naar het huisje gaan, we rijden Storms River Village in, het is zaterdag en na één uur, dit is het tijdstip dat het hele dorp de deur op slot doet, geen winkel is meer open, geen mensen meer te bekennen op een paar toeristen na. Er hangen hangsloten aan zowat alle deuren. We moeten op zoek naar een alternatief, dus kijken wij bij de nuttige punten op de navigatie en rijden naar een andere supermarkt 7 kilometer verderop. Maar waar we dan terecht komen, in een soort van 'ghetto', allemaal vervallen huisjes, er staan veel mensen buiten op straat te praten en te drinken, en ze staren ons aan en kijken allemaal even verbaasd, dat ze hier blanken zien. De supermarkt ligt nog een paar straten verderop, midden in het centrum van dit dorp. Dit gaat niet werken, we draaien de auto om en rijden naar het huis.

We worden vriendelijk ontvangen, ze heeft de kachel zelfs al aangezet. Op de foto lijkt het heel groot maar we hebben alleen de bovenste helft van het huis. Bij het benzinestation kunnen we ook eten halen zegt de vrouw van het huis, dat doen we dan ook, zodat we vanavond zelf wat kunnen maken. Het is nog erg vroeg, buiten nodigt het niet uit voor een wandeling en binnen zit de bank niet echt lekker. We kaarten wat en kijken maar weer een filmpje en gaan vroeg naar bed. Morgen wordt de dag van de activiteiten dus dan moeten we heel fit zijn.

Dag 18 - 5 augustus

Als we wakker worden is er weer blauwe lucht, we hebben het idee dat het hier in de ochtend goed weer is en dat het slechte weer in de middag begint. Dus om half tien stappen we in de auto om naar de Bloukrans bridge te gaan. Dit is de hoogste en langste brug van Afrika. De brug is 216 meter hoog en staat boven de Bloukrans Rivier. Hier kun je de langste bungy jump ter wereld maken vanaf een boogbrug, je valt zo'n 180 meter naar beneden. Ricardo heeft natuurlijk zijn proefsprong in Graskop gedaan en is van plan om vandaag deze sprong te maken.

Als we net voor tien uur aankomen op de parkeerplaats, komt er gelijk iemand op ons af, Ricardo kan nog mee met de sprong van 10 uur als hij dat wil, anders moet hij een uur wachten. Dus misschien is het een voordeel, hij krijgt geen kans om de brug eerst te bekijken, maar wordt gelijk in een harnas gehesen en meegenomen voor de jump. Wij wilden eigenlijk met hem meegaan de brug op, maar op de brug zijn foto en videotoestellen verboden, dus we kijken vanaf de overkant dan kunnen we hem zien springen.

Wauw! Het is echt ongelooflijk dat hij dit durft, hij moet via een loopbrug naar het hoogste punt van de brug toe, en achteraf vertelt hij dat dit het engste van alles is. Ze zijn met z'n vieren, eerst springen er 2 mannen uit India en dan komt hij in actie. Er wordt afgeteld en dan maakt hij een mooie duik naar beneden, een prachtig gezicht. De druk op zijn hoofd bezorgd hem wel een bloedneus, dus hij is meer bezig met zijn neus dan met het uitzicht. Hij wordt weer omhoog getakeld en komt enthousiast terug, we kopen de video en foto CDs.

Hierna rijden we naar de Tsitsikamma Falls Adventures om een foefie slide tour te maken over de waterfallen. De Waterfall Zipline Tour bestaat uit 8 slides van in totaal 822 meter. De langste is 211 meter lang. We worden nu allemaal in een harnas gehesen, krijgen een helm op en handschoenen aan en daar gaan we. We beginnen met niet zo'n hele snelle slide en het valt me gelukkig allemaal mee, ik ben namelijk niet zo goed op hoogtes. Het zijn leuke gidsen die we hebben en in een klein uurtje staan we weer beneden op de grond.

Het weer is inderdaad verandert, het is weer erg bewolkt geworden, we hebben nog geen zin om naar het huisje te gaan, dus we rijden richting Plettenberg, dit is een gezellig kustplaatsje en doet een beetje Frans aan. Hier staan allemaal prachtige huizen, alleen ze zijn allemaal onbewoond, het zullen wel vakantiehuizen zijn van rijke Afrikanen. Er is een gezellige winkelstraat, alleen is het zondag en is alles gesloten. We parkeren de auto en lopen naar een View Point met zicht op de baai, jammer genoeg zien we geen dolfijnen en walvissen want die schijnen hier voor de kust te zwemmen. De Pick en Pay is wel open, dus we halen weer een voorraad boodschappen en kopen nog een bucket kip bij de KFC, dat is onze maaltijd voor vandaag, want ze komt met een vreselijk grote bak aan vol met stukken kip.

We rijden weer terug naar het huis en bekijken de foto's en filmpjes die gemaakt zijn door de gids van de zipline tour. Wat een dag, morgen moeten we het maar weer een beetje rustiger aan doen.