Dag 19 - 6 augustus

Als we na het ontbijt de sleutel van het huis gaan inleveren, horen we dat we het slechte weer tegemoet gaan. Het schijnt erg koud en nat te worden richting Oudshoorn. We trekken nog maar wat meer kleding aan en gaan weer richting Plettenberg baai, hier gaan we bij The Crags in het Elephant Sanctuary een trunk in hand walk doen. Het is inderdaad nog maar 10 graden als we uit de auto stappen en er staat ook veel wind, we zijn daarom ook de enige toeristen die zich hebben aangemeld voor de wandeling van 10 uur. In dit tehuis voor olifanten, zitten alleen maar jonge olifanten, ze hebben er vijf in totaal, we gaan met 3 olifanten wandelen. 2 van deze olifanten hebben in het Krugerpark geleefd, daar sloopten ze een paar keer de hekken, vandaar dat ze weg moesten of afgemaakt moesten worden. Ze worden hier opnieuw opgevoed en als ze oud genoeg, zo´n 20 jaar, worden ze weer teruggeplaatst.

De jongens beginnen met de walk met de slurf van de olifant in hun hand, de olifant van Davey neemt gewoon zijn vingers in zijn slurf en die van Ricardo duwt hem gewoon vooruit, die wil graag sneller lopen, wij maken intussen wat foto´s. Hierna stoppen we bij een open plek, hier doen de olifanten wat kunstjes, ze laten zien wat ze doen als ze boos worden, en schudden wat met hun oren, een leuk gezicht. Hier mogen we ze ook overal aanraken, hun oren, slurf, poten, tanden en zelfs in hun bek kijken. Ze hebben een enorme bek, ze eten 350 kilo per dag en drinken 200 liter water. Na deze stop nemen John en ik de olifanten over en lopen we weer terug. We krijgen nog les over het lichaam van de olifant, ze maken nog een leuke video voor ons en we kunnen onze reis weer voortzetten.

We zitten nog maar net in de auto, als het begint te regenen en het wordt ook steeds kouder. We rijden weer richting de bergen en de temperatuur zakt naar 3 graden. Als we in Oudshoorn aankomen, zien we gelijk dat de Swartberg Pass is afgesloten, het regent te hard en er ligt te veel sneeuw. Deze pass stond eigenlijk voor morgen op het programma, dus hebben we morgen wat meer tijd voor de rest van de planning. We kunnen het huisje makkelijk vinden, alleen het laatste stukje weg is een soort van kleipad, wat erg lastig rijd, de auto glijdt werkelijk alle kanten op. Het gaat gelukkig goed en we komen aan bij de huisjes, de manager is ziek en niet aanwezig zegt één van de bediendes, hij en een adhd hond zijn de enige aanwezigen. De manager komt eventjes later toch nog een kijkje nemen samen met haar man, we maken een praatje met haar, haar man is Nederlander en ze wonen samen 20 km verderop. Dus we zijn helemaal alleen hier bij het huis samen met de hond.

We warmen de pizza´s op die we nog hadden en zetten de verslagen op internet want we hebben wel WIFI hier. We gaan vroeg naar bed want we hebben de afgelopen nacht niet zo best geslapen, het waaide enorm, en daardoor klapperde er steeds iets tegen het huis en dat maakte veel lawaai. Als we al lekker in dromenland zijn, worden we wakker gemaakt door Davey, er is paniek in de tent. Hij was nog niet naar bed en hoorde ineens iets, hij scheen met zijn iphone recht in het gezicht van een hele grote muis. Wij hebben gelijk al onze eetbare boodschappen veilig weggestopt in de magnetron en gingen weer naar bed. Maar dan horen we de muis bezig in de boodschappentas en in de afvalbak. We liggen alleen maar te luisteren naar het geluid van de muis, totdat Ricardo ook begint te klagen, hij ligt met muts en al in bed, omdat het hier zo koud is en de muis is zo brutaal om gewoon over zijn hoofd te lopen, hij geeft hem een knal en de jongens beginnen hun zoektocht naar de muis, ik hoor ze alles verslepen maar er is geen muis meer te vinden.

We gaan nu toch maar echt proberen te slapen en we moeten ons maar niets meer aantrekken van de muisgeluiden. We kunnen wel uitslapen, want ze verwachten voor morgen zware regenbuien en maximum 10 graden, dat betekent dat we hier niet veel kunnen doen.

Dag 20 - 7 augustus

We hebben geen last meer gehad van de muis, misschien is hij er nog wel geweest, maar het geluid van de muis werd overstemd door de herrie van de regen op ons golfplatendak van het huis vannacht. De hele nacht heeft het keihard geregend en als we wakker worden is het nog steeds niet droog, het schijnt pas morgenmiddag op te gaan klaren, maar daar hebben wij niets aan dan zijn we al lang weer weg.

We rijden eventjes na elf uur richting de Cango Grotten, daar kunnen we een tour maken om 12 uur door de grot heen. Binnen in de grot is het op het moment warmer dan buiten, kan je nagaan dat is toch echt meestal andersom. De tour duurt ongeveer 1 uur en hierna kijken we nog wat naar olympische spelen op de tv die daar hangt. Hierna rijden we richting de Struisvogelfarm, die blijkt vlakbij ons huisje te zijn. De tour hier kan niet doorgaan vandaag omdat het te glad en te glibberig is voor de struisvogels, je kan ze niet aanraken en ook niet berijden, en hier hoor ik dat de stroom is uitgevallen in het hele gebied hier.

We rijden door naar het stadje zelf en inderdaad zien we allemaal donkere winkels en ook de stoplichten doen het niet in Oudshoorn. Een paar grotere winkels en restaurants hebben een noodstroomvoorziening, dus we eten onze buik maar alvast vol bij de Spur, ik neem maar een lekkere struisvogelbiefstuk. Hierna rijden we naar het huisje en inderdaad wij hebben ook geen stroom, dus om zes uur zullen wij hier in het stikke donker zitten, zonder kachel en zonder heet water om te douchen. Ik type nog snel de verslagen op de laptop voordat ook hierop de stroom uitvalt, want we kunnen natuurlijk niets opladen vandaag. Maar vlak voordat het echt donker wordt gaat ineens de kachel en alle lampen aan.

Dit betekent dat we toch niet zo vroeg naar bed gaan als we dachten en dat we er straks weer lekker warm bijzitten hier. En ik jullie natuurlijk op de hoogte kan brengen van onze laatste belevenissen. Morgen gaan we weer richting de kust, daar schijnt het toch beter weer te zijn dan hier en dat moet ook wel want overmorgen gaat het gebeuren, dan staat onze duik met de witte haai op het programma!