Dag 13 en 14 - Lesotho - Stutterheim

Dag 13 - 31 juli

We gaan een 4x4 tocht maken over de Sani Pass naar Lesotho met de Drakensberg Adventures Company. Om half negen zien we twee jeeps langsrijden bij ons huisje, we moeten om negen uur verzamelen. We zijn in totaal met 15 mensen die deze tocht gaan maken. Wij komen bij Stuart in de auto, samen met 2 mensen uit Israël en nog 3 anderen uit Engeland. We rijden om eventjes na negenen weg, eerst is de Sani Pass road nog geasfalteerd maar al snel wordt het een dirt road. En hoe verder we de Sani Pass opgaan, hoe slechter de weg wordt.
Stuart vertelt ons van alles onderweg en we maken verschillende stops om foto's te maken. Het is prachtig weer vandaag alleen staat er veel wind. Daarom zal het erg koud worden boven op de berg.

We komen eerst bij de Zuid Afrikaanse grens, we moeten allemaal de jeep uit om een stempel te gaan halen. Dan rijden we een stuk in niemandsland want de grens van Lesotho is pas boven op de berg naast de hoogste pub van Afrika, deze ligt op 2874 meter. We zullen op de terugweg een bezoek brengen aan deze pub. Ook bij de grens van Lesotho moeten we allemaal uitstappen om weer een stempel te halen.

Nu rijden we eerst naar een punt waar we de hoogste berg van Lesotho kunnen zien. Onderweg zijn we al stukken weg met ijs erop tegen gekomen, maar nu rijden we dus echt in de sneeuw. En werkelijk waar precies op dit punt zo'n 3000 meter hoog gaan we picknicken. Ik vind het niet echt leuk, je oren waaien zo wat van je hoofd en ook mijn 3 truien helpen niet echt tegen deze wind.

Na de lunch neemt Stuart ons mee voor een wandeling naar een uitzichtspunt waar vandaan je zicht hebt op de hoogste berg. Ricardo en ik bedanken hiervoor en kruipen weer lekker in de warme jeep.

Als ze weer terugkomen, is iedereen blauw van de kou, ze stappen opgelucht de jeep weer in en we rijden door naar een dorpje waar we een huisje aan de binnenkant kunnen bekijken en hier krijgen we zelf gebakken brood en gebrouwen bier. De mensen hier in het dorpje hebben echt helemaal niets en ze lopen standaard in een deken om zichzelf te beschermen tegen de koude wind op de berg. Het lijkt me geen pretje om hier te moeten wonen zo boven op die berg.

Daarna brengen we een bezoek aan de hoogste pub in Afrika en worden we een beetje warmer van de hete chocolademelk die we hier bestellen, John gaat natuurlijk gelijk aan het local bier.

We komen net voor het eten terug bij onze lodge en kunnen ons nog net omkleden voordat we gaan eten, het eten is lekker, we maken weer gebruik van de wifi in het restaurant en als we terugkomen maken we een lekker vuurtje in de openhaard.

We hopen dat ons huisje nu warm genoeg is om lekker te gaan slapen.

Dag 14 - 1 augustus
Het is deze ochtend eens geen strijd om de douche, want iedereen vindt het te koud hier om te douchen, dus krijg ik alle tijd in de badkamer, het douchen op zichzelf valt wel mee, want het water is lekker warm, alleen als je eronder uit komt, is het 3 graden net zo koud als buiten. We eten snel een boterham en gaan om kwart voor acht rijden.

Vandaag is het een rijdag, we moeten een lange afstand overbruggen, we rijden helemaal naar Stutterheim dat is ongeveer 6 1/2 uur rijden volgens de navigatie. Als we vertrekken is het zwaar bewolkt en er staat weer een harde wind, de temperatuur is nog steeds rond de 3 graden en zakt zelfs naar 1 graad. We doen de kachel aan in de auto om het behaagelijk te maken. We nemen de N2 naar Kokstad.

Het is een weg met opbrekingen, ze zijn werkelijk overal aan de weg bezig en zetten ook werkelijk hele stukken weg af. Zo gebeurt het tot twee keer toe dat ze net voor onze neus de weg afsluiten, één keer stond er op het bord dat er ongeveer 30 minuten wachttijd was en hier hebben we 55 minuten stilgestaan, de tweede keer zou het 10 minuten moeten duren en duurde het 20 minuten.

De rest van de weg is niet veel beter, we komen ook door Transkei vandaag, dat is één van de armste gedeeltes volgens mij, in de dorpjes waar je dan doorheen rijdt, durf je echt niet te stoppen, het is een drukte van jewelste op straat, en je ziet geen enkele blanke lopen. We moeten eigenlijk allemaal naar de WC maar moeten het nog maar eventjes ophouden, tot we weer in betere buurten komen.

Hierna worden de wegen wel weer beter, maar nog steeds zijn er veel koeien, geiten, honden, mensen, auto's die plotseling stoppen om mensen in en uit te laten stappen, en enorm veel drempels op de weg. John is het dan ook goed zat als we 8 uur later arriveren op de plek van bestemming.

We halen eerst eten voor vanavond als we in Stutterheim aankomen, en de ontvangst hier en het huis wat we voor vandaag hebben gehuurd maakt alles weer goed. Het is een heel leuk huis, met een heerlijke openhaard en zelfs elektrische dekens op alle bedden, wat zullen wij lekker slapen vannacht, want we hebben gehoord dat er hier een koufront heerst de laatste dagen. Van de week was het nog 24 graden, maar wij boffen want het was om 4 uur vanmiddag 9 graden. Ik leg nu heerlijk dit verslag te typen op een bankbed in de kamer met de elektrische deken aan, terwijl John en Ricardo het vuur in de openhaard laten branden.

Dag 12 - St Lucia - Drakensberg

Dag 12 - 30 juli

We moeten vandaag 450 kilometer rijden, dus we vertrekken een beetje vroeger dan de andere dagen. De kwaliteit van de wegen is erg goed en het uitzicht wordt steeds mooier, want we rijden nu richting Drakensberg.

We overnachten vandaag in een huisje bij de Sani Pass, dat licht erg hoog in de bergen, de weersvoorspelling is dan ook dat het vannacht zo'n 7 graden gaat vriezen, overdag valt het wel mee, dan wordt het zo'n 20 graden.

We komen al om half twee aan, in de buurt van de Sani Lodge kun je mooie wandelingen maken. We besluiten om een hike te maken van zo'n 2 uur en nemen de routebeschrijving mee. Het begin valt wel mee, maar eventjes later moeten we toch flink de berghelling op.
De jongens hebben er totaal geen moeite mee, maar de twee oudjes zijn absoluut geen klimgeiten meer en soms komen we hijgend en puffend boven, terwijl zij al een tijdje op ons staan te wachten, we besluiten na een uur dat het genoeg is geweest en maken een paar mooie panoramafoto's van beide kanten vanaf het viewpoint.

Wij zullen teruglopen terwijl Ricardo en Davey zelf nog wat verder gaan. Als we teruglopen zien we in de verte ineens een paar grote apen opduiken. We zijn een beetje bang dat ze op ons af zullen komen, dus John verzamelt al een paar grote stenen die hij eventueel kan gebruiken om naar hun hoofd te gooien. Gelukkig hebben ze geen interesse in ons en kunnen we rustig verder lopen.

Het afdalen is een stuk lastiger als het klimmen de berg op, er liggen allemaal losse steentjes op het pad en dit zorgt ervoor dat ik natuurlijk weer eens op mijn kont val. Al snel wordt het pad weer wat vlakker en in de verte horen we de jongens ook al weer terugkomen.

Bij het huisje maken we nog een vuurtje buiten, want de zon gaat al bijna onder en dan koelt het snel af. Om zes uur wordt ons diner opgediend en mogen we ook de wifi gebruiken van het restaurant. De jongens gaan eerder zodat ze kunnen chatten met hun vrienden thuis.

Als we terugkomen bij ons huisje, steken we de openhaard aan, dit is de enigste manier om warm te blijven, terwijl ik dit verslag zit te typen, zit ik met een dikke trui aan en heb het nog vreselijk koud, het is inmiddels afgekoeld naar 3 graden buiten, dus ik ga zo snel naar bed en bedek mijzelf onder een stapel dikke dekens, we hebben zelfs kruiken hier liggen, dat zegt toch zeker genoeg.

Morgen hoeft John niet te rijden, dan doen we een jeepsafari over de Sani Pass naar Lesotho, dit wordt ons derde land deze vakantie.

Dag 11 - St. Lucia

Dag 08, 09 en 10 - Swaziland - Hluhluwe

Bedankt allemaal, voor jullie reacties op onze verhalen en foto's hier komen er weer drie.

Dag 08 - 26 juli

We rijden vandaag door naar Swaziland, hiervoor moeten we de grens passeren. Als we vlakbij de grens zijn komen we door een dorpje waar veel politie aanwezig is. De bewoners hebben een vuurtje gestookt midden op de weg, we kunnen er maar net langs rijden. Er liggen ook hier en daar stenen op de weg, dit geeft ons geen prettig gevoel. We rijden door naar de grens, eerst moeten we een stempel halen voor ons paspoort in een gebouw, daarna moeten we ons paspoort laten checken in een ander gebouw en een gatepas halen voor de auto, gelukkig gaat alles snel en kunnen we Swaziland inrijden.

Hier zijn de wegen net zo goed als in Zuid Afrika, en de snelheid die je mag rijden varieert van 60 to 120 km per uur, alleen loopt er nu van alles op de weg, koeien, mensen maar ook geiten. En ze hebben ook een heleboel drempels gemaakt, maar geven niet goed aan waar deze zich bevinden, dus het gebeurt dat we regelmatig haast met ons hoofd tegen het dak aankomen, omdat we de drempels te laat zien. We kunnen goed doorrijden en zijn om half twee al bij het Mlilwane Wildlife Sanctuary. Onze buurtjes uit Zoetermeer overnachten vandaag daar ook met hun kinderen. En zodra we de sleutel van ons huis hebben gekregen, gaan we onze tuin in en zien we ze in de verte al op de uitkijk staan. Even later komen ze aangelopen met z'n zessen, ze hebben voor vanavond al een tafel geboekt in het restaurant, dan kunnen we gezellig met z'n allen een hapje eten.
We gaan vanmiddag eerst nog naar Mantenga Swazi Cultural Village, hier wordt een dansvoorstelling gegeven om 15.15 uur en na de dansvoorstelling kunnen we het Swazidorp met traditionele hutten bekijken. Het is een leuke voorstelling en we zijn om half vijf weer terug bij ons kamp.
Om half zeven gaan we met z'n tienen eten, het is een buffet en het smaakt goed, daarna gaan we bij ons nog wat drinken. In ons huis hebben we een zithoek met een bank, om meer ruimte te maken voor iedereen, willen we de bank verplaatsen maar dat gaat niet helemaal goed, want Joni raakt per ongeluk met zijn kont de ruit van het huis heel zachtjes aan, maar dan horen we een ontzettend gerinkel, er zit werkelijk een heel groot gat in de ruit van ons huis. Joni mankeert gelukkig niets maar baalt er enorm van, maar hij kon er echt niets aan doen. We maken er alsnog een gezellig avondje van. En nemen een paar extra dekens als we naar bed gaan, want de slaapkamer van de jongens heeft namelijk geen ruiten maar gewoon kippegaas voor de ramen, de wind heeft daar vrij spel en nu hebben we natuurlijk ook een groot gat in de woonkamer waar het ontzettend door tocht. Maar met al die extra dekens zullen we de nacht wel doorkomen.

Dag 09 - 27 juli
Het was inderdaad een ijskoude nacht, de schoonmaakster staat om zeven uur al voor onze neus en ontdekt gelijk het gat in het raam, ze stuurt de klusjesman op ons af, die meet gelijk het raam op om een nieuwe ruit te bestellen. Ik ga maar naar de receptie om het te melden, we moeten 50 Euro betalen voor een nieuwe ruit. Om negen uur komen Peter en Irene nog eventjes afscheid nemen en eventjes later rijden wij ook weer weg. We rijden vandaag Swaziland weer uit, dus we moeten weer de grens passeren nu gaan we Zuid Afrika weer in.
Bij de grens gaat alles heel snel en we kunnen nu ook weer harder rijden want we komen geen koeien en drempels meer tegen. We logeren vandaag ergens vlakbij Hluhluwe, we hebben hier een Bushbaby cottage. Ook vandaag arriveren we erg vroeg en we maken er een lekkere rustige middag van. Dat heeft John wel verdient, hij heeft al 1594 km gereden de afgelopen dagen.
We lopen wat rond, we zoeken de was uit, want het wordt tijd dat dit eens gewassen wordt en hier kunnen ze dat voor ons doen omdat we hier 2 nachten blijven. We hebben ook een diner geboekt voor beide avonden want we zitten hier weer ver van de bewoonde wereld midden in de bushlands. Zeg nou zelf wie heeft er zo'n uitzicht als hij in bad zit, dus straks gaan we na het eten allemaal lekker in bad.

Dag 10 - 28 juli
De Big Five is het programma weer voor vandaag. Kijken of we weer mooie foto's kunnen scoren, ditmaal hopelijk van de neushoorn, dat moet lukken want we gaan naar het Umfolozi/Hluhluwe Game Reserve, hier leeft één vijfde deel van de alle neushoorns die er wereldwijd zijn. Het is het oudste wildpark in Zuid-Afrika. Met onze randen hebben we de big five al wel gescoord.

We rijden het park in via de Memorial Gate deze ligt in het Hluhluwe gedeelte en rijden dan de verharde weg helemaal naar beneden naar het Umfolozi gedeelte, daar tanken we bij het Mpila kamp en vragen waar we het beste de neushoorns kunnen zien, want tot nu toe zijn we nog niet veel dieren tegengekomen. We rijden door op onverharde wegen en inderdaad komen we de langverwachte neushoorns tegen, ze liggen lekker onder een boom een tukje te doen.

Er leeft ook een hele kudde olifanten in het park en we hebben het geluk dat we zien hoe ze de weg oversteken, de laatste kunnen we nog net vastleggen op de foto.

We rijden terug richting de Memorial Gate en als we vlakbij de uitgang zijn, komen we nog een moeder met een kleine neushoorn tegen.

We gaan om zeven uur weer naar het diner bij ons huisje, vanavond wordt er een barbeque gehouden.

Dag 07 - Krugerpark - Marloth Park

Dag 04, Dag 05 en Dag 06

Dag 04: Zondag - 22 juli
We kunnen de dag starten met een relaxed ontbijtje op ons zonneterras, op deze manier zou je iedere dag wel willen beginnen. We nemen afscheid van Heather en zodra we het hek uit zijn en de bushroad oprijden, zien we ons eerste Zuid-Afrikaanse wildlife, het is een Nyala, hij blijft netjes staan om voor ons te poseren.

We komen nog een kudde steenbokken tegen en een paar mooie vogels. We stoppen niet te vaak, omdat we om elf uur een afspraak hebben staan bij het Khamai Reptile Park, hier gaan we een inteactieve tour doen, met slangen, hagedissen, spinnen en schorpioenen.

Onze gids is Given, hij geeft ons een rondleiding door het park en vertelt ons allemaal interessante feiten over allerlei soorten slangen, welke wel giftig zijn en welke niet en wat je moet doen als je een slang tegenkomt. We mogen ook verschillende dieren eten geven, sommige eten bloemblaadjes van een hibiscus en andere krijgen gewoon lekkere stukken kip, maar alles gaat er lekker in. Na het voeren komt Given met een paar bakken aan, hier zitten een schorpioen en een tarantula in, het zijn niet giftige soorten en Davey en ik, willen ze wel vasthouden, Ricardo en John zien dit niet zo zitten. We kunnen ook een Boa Constrictor om onze nek krijgen. Hij schijnt geen vlieg kwaad te doen, we doen het alle drie, Ricardo kijkt liever toe, maar we zijn toch ook wel weer blij als hij hem weer lekker terug doet in de bak waar hij uit kwam.

Aan het einde van de tour geeft hij een demonstratie met de drie meest giftige slangen van Zuid Afrika. Het was een leuke tour en hierna eten we nog wat in het restaurant van het park, dit is echter geen aanrader, want het is hier net de apenheul. Er lopen allemaal van die kleine gele aapjes rond, en je moet snel alles opeten, want anders pikken ze het zo van je bord af.
We rijden naar Phalaborwa, hier hebben we een overnachting in een familiekamer, maar voordat we hierheen rijden gaan we eerst nog naar de Gate van het National Kruger Park, daar kopen we onze wildcards, helaas is Davey net te oud om op onze familiekaart te mogen, dus we kopen 2 wildcards, een familie kaart en een eigen kaart voor Davey + de nodige mappen en checklijsten waar de beesten opstaan. Zo kunnen we aanstrepen wat we allemaal gaan zien en kunnen we morgenochtend gelijk het park in.

We rijden nog eventjes langs de Spar voor de nodige boodschappen voor onze braai van vanavond en het ontbijtje voor morgenochtend en checken dan in bij de African Lily Lodge. We hebben een mooie familiekamer en gaan ons voorbereiden op de beesten die we morgen hopelijk tegen gaan komen.

Dag 05: Maandag - 23 juli
Ze zeggen dat je de meeste kans maakt om beesten te zien, 's-morgens vroeg is, maar dan bedoel ik echt vroeg, namelijk met zonsopgang, maar wij hebben daar geen zin in, dus we rijden rond een uurtje of kwart voor 8 richting de gate. We dachten dat we gisteren alles goed geregeld hadden, maar we worden toch weer naar binnen gestuurd om een bewijs te halen, dat we vannacht overnachten in Satara. Hierna kunnen we zonder problemen aan onze eerste 'eigen' gamedrive beginnen. We zullen de komende dagen moeten proberen de big five te zien, dat zijn: de olifant, de buffel, de neushoorn, het luipaard en de leeuw. We zullen de eerste stukken gewoon op de geasfalteerde wegen rijden, omdat we op tijd in Satara kamp willen aankomen. We gaan hier aan het einde van de dag een sunset gamedrive maken met een gids van het kamp en we weten nog niet hoe laat we moeten vertrekken daarvoor.

We rijden eerst richting Olifants kamp, dat kamp ligt erg mooi gelegen aan een rivier, hier zou je veel olifanten moeten kunnen zien, maar als wij er zijn, is er niet één aanwezig in de rivier. Wel om het park heen zien we er genoeg in de bosjes en we zien ook nog een ander dier van de big five namelijk de buffel. Dus de eerste twee hebben we al gezien, we drinken wat bij Olifants en dan rijden wij weer verder.

We nemen nu een dirt road richting Satara, en we komen gelijk veel meer dieren tegen, van alles en nog wat hebben we gezien vandaag vanaf een normaal konijn tot aan een enorm grote olifant.

We arriveren om half drie bij Satara en checken eerst in, we krijgen 2 huisjes naast elkaar. We zullen om kwart over vier moeten verzamelen voor de sunset gamedrive, we hadden al gehoord dat we ons dik moesten aankleden voor deze drive, dus dat gaan we zeker doen. Als we bij het verzamelpunt aankomen staan er twee grote open trucks klaar, we gaan achterin zitten, zodat we een goed overzicht hebben. Martin onze gids stopt bij elk dier wat hij ziet, alleen hij vertelt er dan ook gelijk van alles over en dan duurt het veel te lang voordat hij weer verder rijdt vinden wij. Na één uur hebben we meer stilgestaan en geluisterd dan wat gezien.

Dus al met al vonden wij deze gamedrive een beetje tegenvallen. We hebben wel 2 andere beesten van de big five gezien, de neushoorn en een luipaard, alleen ze waren niet op de foto te zetten, omdat het al te donnker was. Toen het donker werd moesten de mensen die achterin en voorin zaten met een grote lamp gaan schijnen zodat we ze toch nog konden ontdekken, dus wij waren ook de klos om te gaan schijnen. Het werd ook steeds kouder in de truck en we waren dus blij dat de truck na drie uur weer terugkeerden naar het kamp, we konden eindelijk een hapje gaan eten en we hopen dat we morgen weer veel beesten kunnen ontdekken bij onze tweede 'eigen' gamedrive.

Dag 06: Dinsdag - 24 juli
Als we opstaan moeten we eerst in de shop brood gaan kopen voor ons ontbijt. We zijn vandaag niet erg vlug dus als we naar de winkel gaan is al het brood al op, we kunnen nog net een paar verpakte boterhammen scoren. Daarna rijden we van Satara kamp naar Skukuza kamp, we hebben op de borden bij de receptie gekeken waar de meesten leeuwen en luipaarden gisteren gespot zijn, en we besluiten maar gewoon over de asfaltwegen te rijden want ook daar kan je ze tegekomen. We zullen een paar kleine loops maken op dirtroads. Net voordat we van de weg af willen gaan, zien we allemaal auto's stilstaan, meestal betekent dat dat er dan iets bijzonders te zien is, inderdaad schijnen er leeuwen verderop in de struiken te liggen, maar ze liggen plat dus ze zijn moeilijk te zien. We wachten eventjes maar rijden dan toch maar door, misschien komen we ze nog ergens anders tegen. We beginnen aan onze dirtroad deze is 4 km lang, maar na ruim een half uur vinden we de loop toch wel erg lang duren, we hebben waarschijnlijk een verkeerde afslag genomen en zitten nu niet meer op de goede weg, we moeten het hele stuk weer terug rijden, maar het is niet anders. Als we weer bij de hoofweg aankomen, rijden we nog een keertje naar de leeuwen. We hebben nu meer geluk, één staat er op en we kunnen een foto maken.

We vervolgen ons weg, en we zoeken werkelijk alle bomen af, want meestal ligt een luipaard in de bomen. Na een aantal kilometers is werkelijk de hele weg geblokkeerd, alle auto's staan dwars op de weg en niemand houdt zijn eigen weghelft aan, we vragen wat er aan de hand is, en er schijnt een luipaard in de struiken te liggen. We wachten netjes dat we ook een foto kunnen maken, maar iedereen blijft erg lang staan en probeert voor te dringen en dat allemaal voor één beestje. We kunnen toch een paar foto's maken en rijden als enige door.

En dan opeens zien we er nog eentje lopen maar nu op de weg, er is geen andere auto in de buurt, en ze loopt gewoon gezellig een stukje met ons mee naast de auto, we hebben werkelijk geluk vandaag, we hebben nu alle dieren van de big five gezien, we hebben alleen nog geen foto van de neushoorn kunnen maken, maar dat zal vast nog wel komen.

We rijden door, eten een heerlijk broodje kudu bij een ander kamp en later checken we in bij Skukuza, we hebben een mooi huis met een prachtig uitzicht op de rivier en een paar huisdieren in de tuin. Het zijn van die wratten zwijnen, ze ploegen de hele tuin om.

We zetten de verhalen op het blog en halen wat eten van de Take Away, we moeten vandaag vroeg naar bed, want morgen moeten we om 05.15 uur verzamelen voor onze ochtend game drive.

Dag 03: Graskop - Ndlovumzi Nature Reserve

We werden wakker met een hele mooie zonsopgang, zo'n uitzicht krijg je echt nooit meer. Dus om kwart voor zes heb ik het raam opengezet, met het resultaat dat we veranderden in een paar ijsklompen maar wel mooie foto's kregen. Van slapen kwam niet meer veel, we hebben om acht uur de jongens gewekt en ontbeten.

Om een uurtje of tien reden we naar de Big Swing, hier kun je een Foefie Slide maken een en een Bungee Jump van een meterje of 68 hoog, dit kun je doen in een hele mooie kloof. Ricardo wilde dit gaan doen als een soort van oefening voor zijn hogere bungeejump later in deze vakantie. Hij begon met de Slide en daarna deed hij de jump, alles werd op video vastgelegd. Die we na een half uurtje konden ophalen, ondertussen deden we een paar boodschappen alvast voor morgenochtend, want vandaag gaan we slapen in de bush en dat is ver van de bewoonde wereld.

Nadat we de video opgehaald hadden, begonnen we aan de panorama route. Eerst naar de Pinnacle Rock, dan naar Gods Window en Wonder View en dan naar De Lisbon en Berlin watervallen en tenslotte nog naar de Bourke Luck Potholes en de Three Ronddavels. Allemaal prachtige viewpoints, waar de mannen weer veel klim en klauterwerk verrichtten voor de mooiste plaatjes. De Three Ronddavels was veruit onze favoriet.

Ondertussen is het toch al weer laat geworden en moeten we op weg naar ons huisje voor vandaag. We hebben een huisje gehuurd in het Ndlovumzi Nature Reserve, dit is een wildpark waar de zebra's, giraffes en ander wild gewoon los rondlopen. Om hier te komen moet je wel eerst 7 km dirt road rijden en dan nog 3 km bushroad, dat zegt toch genoeg. We rijden de eerste 7 km en dan komen we aan bij de Gate van het park. De bewaker wijst ons de weg naar het huis van Heather. We zijn de gate nog niet door of de weg wordt verderop geblokkeerd door een Zebra en ook zien we de eerste hertjes rondhuppelen. Echt een mooie natuur is het nog niet, dus we weten niet wat we precies kunnen verwachten.

Als we eindelijk bij het park van nummer 65 aankomen, zien we een mooie aangelegde tuin en ons huisje heeft een privé zwembad met uitzicht op een rivierbedding. Heather kwam ons begroeten en haar hulp Carol is zo lief om vanavond voor ons te koken. Ricardo is stoer genoeg om een duik te nemen in het ijs en ijskoude zwembad en John en Dave gaan weer op zoek naar mooie plekjes voor de foto's. Na het eten mogen we de laptop van Heather lenen, vandaar dat we deze twee reisverslagen erop kunnen zetten. De mannen maken een vuurtje en kijken nog een paar video's.

Dag 01 en Dag 02: Johannesburg - Graskop

Eindelijk was het dan zover, we vertrokken vandaag om 12.00 naar Schiphol. Herbert, de taxichauffer kwam precies op tijd de straat inrijden om ons naar Schiphol te brengen. Maar bij Schiphol was er een ongeluk gebeurt, op één van de rijbanen naar de vertrekhal, en daarom hadden ze maar alles afgesloten, dus een geweldige chaos. Herbert reed gewoon over de busbanen en wist een alternatieve route. Dus prima op tijd kwamen we aan. Binnen bleken we nog alle tijd te hebben want onze vlucht was vertraagd, uiteindelijk gingen we pas 2 uur later dan gepland de lucht in om 18.00 uur.

Dat betekende dat onze tussenstop in Caïro ingekort werd. Dus toen we daar landden konden we gelijk doorlopen om te gaan boarden naar Johannesburg. In John zijn trolley zagen ze iets verdachts dus deze moest leeggehaald worden, achteraf konden ze niets vinden, dus hij kon alles weer inpakken en toch op tijd mee. We dachten dat we precies op tijd zouden vertrekken, maar ook dit vliegtuig liep vertraging op omdat onze koffers nog moesten overgeladen worden. Dus we landden een uur later in Johannesburg 8.00 ipv 7.00.

Dit was nog niet alles want toen we op de koffers stonden te wachten kwamen er maar 3 ipv van 4. We zagen alle mensen weggaan met hun bagage en er kwamen maar geen nieuwe meer op de band. We waren er maar bij gaan zitten en er kwam een man met hond op Dave afgelopen, de hond bleef staan om te snuffelen, het bleek dat hij iets verdacht rook in Dave's rugzak, deze moest leeggehaald worden. Het was namelijk een drugshond. Resultaat niets te vinden, man loopt door, dan komt er een collega aan met een andere hond en Dave is voor de tweede maal de pineut. Gelukkig komt er dan een mannetje aanlopen met een karretje met onze vermiste tas erop, het bleek dat de tas op een andere band terecht was gekomen. Dus alles hadden we nu en gelijk weggegaan. We hebben geld gepind, zuid-afrikaanse sim-kaart gekocht en huurauto opgehaald. Dit allemaal duurde veel langer dan verwacht en we moesten vandaag een heel stuk rijden.

Het links rijden viel ook echt tegen, we begonnen in Johannesburg al een paar keer met de verkeerde weg te nemen omdat de navigatie nog geen satellieten had ontvangen,maar daarna hebben we niet veel problemen meer gehad. Onderweg waren wel ontzettend veel snelheidscontroles en autocontroles, bij één van deze controle wilde een agente de auto achter ons aanhouden omdat deze te zwaar beladen was maar ze was iets te snel en sprong dus ineens voor onze auto. We schrokken ons rot en konden haar nog net op tijd ontwijken.

We zijn via de Long Tom pas naar Graskop gereden, het hoogste punt van deze pas is 2150 m hoog, met prachtige vergezichten, deze pas verbindt het Drakensberg plateau met Sabie. We zijn nog bij een paar punten gestopt, o.a bij het Long Tom kanon maar toen echt gaan inchecken bij onze huisjes. Vandaag hadden we er twee, naast elkaar en met een geweldig uitzicht op de vallei. Nog een paar boodschappen gaan doen en maar op tijd naar bed, het was wel genoeg voor vandaag en het is vreselijk koud in de huisjes, we hebben geen verwarming, maar gelukkig wel pyama's en een warm ligbad.